Моисей заңы бойынша барлық еврей ата-аналары өздерінің тұңғыш ұлдарын, туған күнінен кейін қырық күн өткеннен кейін храмға, Құдайға арнау үшін әкелу керек. Бұл үшін Құдайға ризашылық көрсете құрбандық әкелу керек еді. Бұл заң еврей халқының Египет құлдығынан босатылып шығып, сол кездегі еврей халқының тұңғыштарының құтқаруылуына байланысты құрылған.
Бұл заңды орындау үшін Құдай Анасы Иосифпен бірге нәресте Иисусты Иерусалим храмына әкелді.
Осы кезде Иерусалимде Симеон атты қарт өмір сүрді. Ол тақуа, дін тәртібін ұстаушы адам болғандықтан, құтқарушының келуін күтті. Оған Киелі Тынмен Христос Құдайды көрмегеніше өлім көрмемейтіні айтылған болатын. Симеон Құдайдың берген уәдесін ұзақ күтті. Предание бойынша ол 300 жыл өмір сүрді. Бұл күні ол Киелі Тынның үйретуі бойынша храмға келді. Мария мен Иосиф Нәресте Иисусты храмға әкелген кезінде, Симеон Нерестені қарсы ала, қолына алып, Құдайды мадақтай былай деді:
– «Енді босатасың құлыңды Сенің Әміршім, сөзің бойынша тыныштықпен, өйткені менің көзім Сенің бар адамзатқа дайындаған құтқаруыңды көрді, – халықтарға көрсеткен жарығыңмен және Сенің Израил халқыңның даңқымен»
Бұл сөзімен Симеон қуанышпен былай деді: «енді Сен, Әміршім, мені, Сенің құлыңды босатасың (бұл өмірден басқа өмірге) Сенің сөзің бойынша (Сенің берген уәдең бойынша), тыныштықпен, өйткені менің көзім Сенің бүкіл адамзатқа дайындаған құтқаруыңды көрді.
Дүниеге келген Құдай Иені Симеон, халықтарға ашылған жарық деп атайды және Өз Израил халқының даңқымен. Екі Израил бар: ескі өсиетті және жаңа өсиетті. Ескі Өсиет кезінде еврей әлде израил халқы таңдалған болатын, ал Жаңа Өсиет кезінде – барлық сенетін христиан әлемі.
Иосиф және Құдай Анасы Симеонның айтқан сөздеріне таңданды. Симеон оларға батасын беріп, Құдай Анасына Нәресте жайында алдын-ала болжалап былай деді:
– Ол жайында халықта бәс болады: біреулері құтқарылады, ал басқалары тұқырлыққа түседі. Ал Сенің Өзіңнің жаныңнан қару өтеді», бұл Оның Өз Ұлының қайғы қасіретін көре, үлкен қайғы кешіретінін білдірді.
Бұл жерде (храмда) сексен төрт жастағы Құдайға күндіз-түні ораза ұстап және тіленіштікте қызмет көрсеткен, дін тәртібін ұстағыш пайғамбар жесір әйел болды. Ол Құтқарушыны танып біліп, жақындап келіп, Құдай Иені даңқтап, Ол жайында Иерусалимде Христос Құтқарушының келуін күтушілердің бәріне жариалады.
Заң бойынша барлығын орындағаннан кейін Құдай Анасы Нәрестемен және Иосифпен бірге үйлеріне қайта оралды.
Бұл оқиға, Құдай Анасымен Иосифтың Нәресте Христосты храмға әкелінген кезінде, киелі Симеон мен Аннаның кездестіргені және Оны даңқтағаны, Құдайменен кездесу мейрамы – деп аталады; бұл мейрам Киелі Православие Шіркеуінде ұлы мейрамдардың бірі болып табылады, 2-ші ақпан (15-ші ақпан ж/с) күні мейрамдалады.
Игілікті Симеон Құдайды қолына алған деп аталады, өйткені өз қолымен Құтқарушы Құдайд
Сретение Господне
По закону Моисееву, все еврейские родители должны были своих первенцев, (то есть первых сыновей), на сороковой день после рождения, приносить в храм для посвящения Богу. При этом полагалось, в благодарность Богу, принести жертву. Закон этот бы установлен в память исхода евреев из Египта - освобождения от рабства, спасения тогда первенцев еврейских от смерти.
Во исполнение этого закона Матерь Божия с Иосифом принесли младенца Иисуса в храм Иерусалимский, а для жертвы принесли двух птенцов голубиных.
В это время в Иерусалиме жил старец, по имени Симеон. Он был человек праведный и благочестивый и ожидал пришествия Спасителя. Ему было предсказано Духом Святым, что он не умрет до тех пор, пока не увидит Христа Господня. Симеон долго ждал исполнения обещания Божия. По преданию он жил около 300 лет. И вот, в этот день, по внушению Духа Святого, он пришел в храм. И когда Мария с Иосифом принесли Младенца Иисуса, Симеон встретил Младенца (сретение значит встреча), взял Его на руки и, славя Бога, сказал: "Ныне отпущаеши раба Твоего, Владыко, по глаголу Твоему, с миром; яко видеста очи мои спасение Твое, еже еси уготовал пред лицем всех людей, - свет во откровение языков, и славу людей Твоих Израиля".
Этими словами Симеон с радостью говорить: "теперь Ты, Владыко, отпускаешь меня, раба Твоего (из этой жизни в другую), по слову Твоему (согласно Твоего обещания), с миром (спокойно), потому что глаза мои увидели то спасение, которое Ты приготовил для всех людей".
Родившегося Господа Симеон называет: "светом во откровение (для просвещения) языков (язычников), то есть всех племен и народов, и "славою для народа своего", то есть Израиля. - Есть два Израиля: ветхозаветный и новозаветный. В Ветхом Завете то был избранный народ еврейский или израильский, а в Новом Завете - весь верующий мир христианский.
Иосиф же и Матерь Божия дивились словам Симеона. Симеон благословил их и, обратившись к Божией Матери, предсказал Ей о Младенце: "Вот, из-за Него будут спорить в народе: одни спасутся, а другие погибнут. А Тебе Самой оружие пройдет душу", это значило, что Она Сама будет переживать великое горе за Сына Своего, когда Он будет страдать.
Тут же, в храме, была благочестивая вдова Анна пророчица, восьмидесяти четырех лет, служившая Богу постом и молитвою день и ночь. И она узнала Спасителя и, подошедши, славила Господа и говорила о Нем всем в Иерусалиме, ожидавшим пришествия на землю Христа Спасителя.
Исполнивши все, что следовало по закону, Божия Матерь с Младенцем и Иосиф возвратились домой.
Это событие, когда святые Симеон и Анна встретили в храме принесенного Божией Материю и Иосифом Младенца Христа и прославили Его, называется праздником Сретения Господня, т. е. встречи Господа; и празднуется св. Православною Церковью, как один из великих праздников, 2-го февраля (15 февр. н. ст.).
Праведный Симеон называется Богоприимцем, то есть принявшим на свои руки Бога Спасителя.
ПРИМЕЧАНИЕ: См. Евангелие от Луки гл. 2, 22-39.
